निरोप

म्युनिक सोडून जायची वेळ आली.
येताना फारशी उत्सुक नव्हते मी बव्हेरियामध्ये यायला. ड्युसेलडोर्फ, कलोन किंवा हाम्बुर्गला राहणं जास्त आवडलं असतं. म्युनिक किंवा एकूणातच दक्षिण जर्मनीमध्ये परक्यांचा द्वेष जास्त आहे, निओनाझी आहेत, फारसं सुरक्षित नाही असं ऐकलं होतं. त्यात सुरुवातीचे तीन आठवडे हाम्बुर्गने जो आपलेपणा, मोकळेपणा दिला, त्यानंतर दुसरं कुठलं शहर आवडणं अवघड होतं. पण म्युनिकची जसजशी ओळाख होत गेली, तसतशी मी या शहराच्या प्रेमात पडत गेले. उंटरफ्योरिंग आणि इथलं घर तर बघताक्षणी आवडलं. इथे कधी आपण परदेशात आहोत, अनोळखी शहरात आहोत असं वाटलंच नाही. MBAच्या सेमिनार्समुळे स्टुटगार्ट, बर्लिन पण थोडंफार बघायला मिळालं. पण हाम्बुर्ग आणि म्युनिकइतकं दुसरं कुठलंच शहर आवडलं नाही जर्मनीमध्ये. आता पुण्याला परत जायची वेळ आली आहे, आणि अजून कितीतरी गोष्टी करायच्या राहूनच गेल्यात.

- उंटरफ्योरिंगच्या लेकपासून इंग्लिश गार्डन पर्यन्त सायकलवर जायचं राहून गेलं.
- वांडेलश्टाईनचा ट्रेक करायचा राहून गेला.
- थोमास मानची म्युनिक युनिव्हर्सिटी बघायची राहून गेली.
- म्युनिकमध्ये जगातलं सर्वात जुनं आणि मोठं टेक्निकल म्युझियम आहे. ते नाही बघता आलं.
- म्युनिकमधली प्रसिद्ध आर्ट म्युझियम्स - जुनी आणि नवी पिनाकोथेक बघितलीच नाही.
- ’सऊंड ऑफ म्युझिक’च्या साल्झबुर्गला कधीही जाता येईल म्हणता म्हणता राहूनच गेलं.
- ऱ्हाईनमध्ये क्रूझ घ्यायची राहून गेली.
- फेरिंगा लेकवर एकदा मस्त पुस्तक घेऊन वाचायला जायचं होतं ते काही झालं नाही.
- टनेल वे च्या कोपऱ्यावरून दूर दिसणाऱ्या आल्प्सच्या बर्फाच्छादित शिखरांचा फोटो घ्यायचा राहून गेला.
- ऍपल / स्ट्रॉबेरी पिकिंग साठी शेतात जाऊन स्वतःच्या हाताने फळं तोडण्याची गंमत राहून गेली.
- एकदा ऑटोबानवरून गाडीतून दूरचा प्रवास करायचा होता, तो जमला नाही.
- फॉल सिझन मधले मेपलचे सुंदर रंग कॅमेऱ्याने टिपायचे राहून गेले.
- स्टार ऑफ बेथेलहेमच्या फुलांचा फोटो काढायचा राहून गेला.
- जर्मन नाटक / सिनेमा बघायचा राहून गेला.
- उंटरफ्योरिंगच्या चर्चमध्ये जाऊन बघायचं राहून गेलं.
...

यादी फारच मोठी होतीये. वर्षभरात मी काही केलं का नाही असं वाटायला लागलं बघता बघता.
पुन्हा कधीतरी माझ्या म्युनिकला राहायला आलं पाहिजे.