राणीसारखी बसून ...

आईकडून ऐकलेली ही खास आमच्या आजीची कन्सेप्ट होती ... कधीतरी सगळं काम उरकलं, म्हणजे ती जाहीर करायची, "आता मी राणीसारखी बसून चहा पिणार आहे." मग छान चहा करून घ्यायचा, आणि तो अगदी निवांत बसून प्यायचा. आपण स्वतःच आपल्यासाठी चहा केला, तरी तो पिण्याची दहा मिनिटं का होईना, पण राणीपण अनुभवायचं!

रोजच्या रामरगाड्यात स्वतःकडे बघायलाही (तिच्याच भाषेत सांगायचं तर "xxx खाजवायला सुद्धा")उसंत मिळाली नाही, तरी कधीतरी दहा मिनिटं का होईना, पण आवर्जून स्वतःसाठी वेळ ठेवायचा. या दहा मिनिटांमध्ये तुमच्या तैनातीला कुणी दासी, हुजरे नसणार, तर त्याची सगळी तयारी आधी करून ठेवायची ... पण आपणच आपल्याला ही दहा मिनिटांची रॉयल ट्रीटमेंट बक्षीस द्यायची. मग तो चहा उरलासुरला, धड गरम नसणारा, टवका उडालेल्या कपातून नाही घ्यायचा - अगदी मनापासून आपल्याला आवडतो तसा करून घ्यायचा. आपलं असं कौतुक दुसरं कोणी करावं, म्हणून वाट बघत न बसता, स्वतःच मस्त एन्जॉय करायचं. या दहा मिनिटांच्या राणीपणाने इतकं मस्त वाटतं म्हणून सांगू?

कधीतरी मनात आलं की कामावरून घरी आल्यावर मस्त आवडतं गाणं लावायचं, फक्कड चहाचा बरोब्बर गरम कप घेऊन टेरेसवर सूर्यास्ताच्या रंगांची उधळण बघत बसायचं ... पुढची दहा पंधरा मिनिटं मी कुणाचंही काहीही देणं लागत नाही, सगळे फोन मेलेले आहेत, अगदी दारावरची बेल वाजलेली सुद्धा मला ऐकू येणार नाहीये ... कुठल्या राणीने एवढं मोठं सुख अनुभवलं असेल?